Lollipo Chainsaw (360)

 

-->

Καθώς ψαχούλευα στο διαδίκτυο έπεσα στο εξής Trailer. Μια ξανθιά τρελοκοτσιδού μαζορέτα πετσόκοβε ζόμπι με ένα αλυσοπρίονο, τρώγοντας ένα γλειφιτζούρι. Σαν να μην έφτανε αυτό για να κάψει αρκετά εγκεφαλικά κύτταρα, το αλυσοπρίονο ήταν ροζ με καρδούλες στην άκρη και κάθε φορά που χτύπαγε τα ζόμπια, πεταγόταν ροζ αίμα , στρασάκια και διάφορα καρδούλια. Το όλο Concept φαινόταν πολύ χαζό και καμένο, αλλά με την άσχημη έννοια. Έπρεπε να το αποκτήσω....

Οι μήνες πέρασαν και το παιχνίδι βγήκε. Το πήρα και εγώ σαν καλός μαλ... Gamer που ήθελε να δει κάτι διαφορετικό. Η αλήθεια είναι ότι το Αγόρασα με τις χειρότερες διαθέσεις. Ήταν ηλίου φαεινότερων ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο βασίζεται καθαρά στο Fanservice και στην διαφήμιση . Γιατί το πήρα τότε; Γιατί όπως λέει και το έτερο ήμισυ, σε ορισμένα θέματα το γούστο μου είναι πολύ διεστραμμένο. Ας μου επιτρέψετε να προσθέσω ότι μάλλον είναι ακόμα περισσότερο, μιας και το παιχνίδι δεν το βρήκα τόσο χάλια όσο το περίμενα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ιστορία

Πρωταγωνίστρια είναι η Juliet Starling. Ξανθιά, τρελοκοτσιδού , μαζορέτα , zombie hunter και δυστυχώς στόκος όσο δεν πάει. Η ιστορία ξεκινά με την Juliet , η οποία μόλις έκλεισε τα 18, ( έτσι να είμαστε και καλυμμένοι νομικά, είναι και Barrely legal αλλά και μαθήτρια. Stop drooling). Παίρνει λοιπόν το ποδηλατάκι της και κινάει για την πλατεία όπου έχει ραντεβού με το αγόρι της. Όμως ο emo – nerd –αντικοινώνας ,ο κλασικός δλδ τύπος συμμαθητή που τον βρίσκεις να ξημεροβραδιάζεται στα Forum και στα Blogs έχει άλλα σχέδια. Αφού λοιπόν κανείς δεν τον καταλαβαίνει, αποφασίζει να ενώσει το plane των νεκρών με των ζωντανών και να φέρει τον υπέρτατο undead a la Elvis Presley, για τα κάνει όλα ρημαδιό. Έτσι για να μάθουν….. Η Juliet λοιπόν βρίσκεται ξαφνικά ανάμεσα σε μια τεράστια ορδή από ζόμπια και τον αγαπημένο της. Ευτυχώς έχει ένα πρόχειρο αλυσοπρίονο στην τσάντα της και ξεκινάει την σφαγή.

 

Μα τον Odin , εδώ είχα μια ευχαρίστηση έκπληξη. Το Gameplay του είναι πολύ διασκεδαστικό και απλό. Κλασικό 3d person fighting , όπου με τα πομ πομ μαλακώνεις τα ζόμπια και μετά τα πετσοκόβεις με το αλυσοπρίονο. Κατά την σφαγή μαζεύεις νομίσματα που τα χρησιμοποιείς για να αγοράσεις καινούριες κινήσεις και combos. Υπάρχουν και μερικά mini games για να σπάνε την μονοτονία, όπως αγώνας baseball, όπου ντουφεκάς τα αντίπαλα ζόμπια και basketaki όπου σκοράρεις με τα κεφάλια των ζομπίων που πριονάς. Ένα μεγάλο συν είναι η εξαιρετική μουσική του παιχνιδιού. Πολλά Punk και rock κομμάτια , με τα οποία μπορείς να φτιάξεις το δικό σου Playlist. Όσο για τα καρδούλια και τα στρασάκια, εγώ προσωπικά δεν τα πρόσεχα ιδιαίτερα όση ώρα έδερνα, οπότε δεν με ενόχλησαν.

Τα αρνητικά

Δυστυχώς το μεγαλύτερο αρνητικό του παιχνιδιού για μένα είναι η ίδια η πρωταγωνίστρια. H Juliet είναι ακριβώς ο τύπος της κοπέλας που απεχθάνομαι. Η κλασική παρτσακλή Barbie Girl, τσούλα και ψωνάρα, που τα έχει πετάξει όλα έξω και χοροπηδάει δεξιά και αριστερά . Να σημειωθεί ότι αυτό το λέω εγώ που μου αρέσουν χαρακτήρες όπως Rikku και Yuffie. Αλλά αυτά είναι το λιγότερο. Το χειρότερο έρχεται όταν αποφασίζει να ανοίξει το στόμα της, συνέχεια δλδ και να πετάει βλαμμένες ατάκες του στιλ” αχ πολύ στεναχωρήθηκα που σκότωσα τους φίλους μου. Είχε πλάκα όμως. “ Κοντολογίς η juliet είναι ακριβώς η κοπέλα που βγάζει το κακό όνομα στο γυναικείο φύλο. Το δεύτερο αρνητικό είναι το μικρό gameplay του. Παίζοντας χαλαρά έκανα να το τερματίσω γύρω στις 7 ώρες. Μετά βέβαια μπορείς να το ξαναπαίξεις ώστε να μαζέψεις φορεσιές και άλλα καλούδια για την Juliet, αλλά λιγο παραπάνω story και περισσότερες πίστες κανέναν δεν έβλαψε βρε παιδιά.

Τελικά ;

Το Lollipop δεν ήταν άσχημο παιχνίδι , αλλά ούτε και κάτι ιδιαίτερο ώστε να δικαιολογήσει την διαφήμιση , τον ντόρο , αλλά και τα 50 ευρώ που κοστίζει. Σε πολλούς μάλιστα ενδέχεται να αρέσει και η Juliet, μιας και σε αρκετούς που έχω πει τα παραπάνω, δεν φανηκαν να πτοήθηκαν για τον χαρακτήρα της. Έτσι, αν κάποιος ήθελε να επιδοθεί στο ευγενές άθλημα του τεμαχισμού των ζόμπι με ροζ φόντο και καρδούλια, δεν θα τον απέτρεπα, αρκεί να πέσει λίγο η τιμή του.