Max Payne 3 Review

Max payne 3 review










Εννέα χρόνια χρειάστηκε να περάσουν μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας το νέο Μax Payne. To πρώτο παιχνίδι της σειράς ήταν από τα αγαπημένα , ίσως το αγαπημένο, μου third person shooter. Λάτρευα την σκοτεινή του ατμόσφαιρα, το καλογραμμένο και βίαιο του σενάριο και , φυσικά, το ,ιδιαίτερα απολαυστικό bullet time mechanic.

Το παιχνίδι αρχίζει με τον Max κατεστραμμένο , σωματικά και πνευματικά. Ήδη αλκοολικός , εθισμένος σε παυσίπονα και με τις τύψεις και τις ενοχές για την τύχη της οικογένειας του να τον τυραννούν , μετακομίζει στη Βραζιλία στην οποία, με τη βοήθεια ενός παλιού του φίλου (;) πιάνει δουλειά στην ασφάλεια ενός ζάμπλουτου επιχειρηματία και της οικογένειας του. Ο Max , όντας ένα άδειο κέλυφος του παλιού του εαυτού απλά επιζεί , προσπαθώντας (και αποτυγχάνοντας) να ξεχάσει. Μέχρι ,φυσικά, όλα να ξαναπάνε στο διάολο...

Το Max Payne 3 συνεχίζει την παράδοση της σειράς έχοντας πολύ καλό και βαθύ σενάριο το οποίο σε συνδυασμό με τα μεγάλα και εξαιρετικά σκηνοθετημένα cutscenes και το εξαιρετικό voiceacting σε κάνει να νιώθεις ότι παρακολουθεις μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία δράσης (σε αντίθεση με την γελοία ταινία που έβγαλαν πρόσφατα). Δύο ακόμα αλλαγές που είχαν ενδιαφέρων είναι η αλλαγή σκηνικού από τη χιονισμένη Νέα Υόρκη , στο ηλιόλουστο Σάο Πάολο καθώς και το ότι τα cutscenes , παρότι διατηρούν την κλασσική noir ατμόσφαιρα τους , δεν είναι πλέον σαν σελίδες κόμικ , όπως τα άλλα 2 παιχνίδια της σειράς, αλλά κλασσικά . Το μόνο πρόβλημα που πιθανά θα αντιμετωπίσετε με αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού είναι πως τα εφέ που χρησιμοποιούνται ,και στα cutscenes αλλά και κατά τη διάρκεια του gameplay, για να δείξουν τη ζαλάδα, και τον αποπροσανατολισμό του Max (λόγω των χαπιών και του ποτού) χρησιμοποιούνται υπερβολικά και καταντούν ενοχλητικά στο τέλος.

Ένας από τους λόγους που λατρεύω τη Rockstar σαν εταιρεία είναι η απίστευτα προσεγμένη παρουσίαση των παιχνιδιών της και η σημασία που δίνει και στην πιο μικρή λεπτομέρεια και μιας και το Max Payne δεν είναι open world το έχουν προσέξει ακόμη περισσότερο. Τα γραφικά είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ και σε όλο το παιχνίδι δεν συνάντησα ούτε ένα bug ή glitch (αν και πρέπει να αναφέρω ότι στο xbox360 αλλά και στο PS3 έχω παρατηρήσει κάποια προβλήματα σε βίντεο που έχω δει ).Το επίπεδο των γραφικών γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό σε μια μάχη μέσα σε ένα γραφείο όπου είναι πραγματική απόλαυση να βλέπεις πως αντιδρούν τα πάντα στο περιβάλλον (χαρτιά, οθόνες, τοίχοι κ.λ.π.) όταν τα χτυπά μια σφαίρα  . Η μουσική , αν και όχι του γούστου μου, ταιριάζει απόλυτα με την  τοποθεσία και την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού και το voiceacting (όπως είπα και πιο πριν) είναι πάρα πολύ καλό.

Ένα ακόμη θετικό στοιχείο του παιχνιδιού είναι το multiplayer του, το οποίο είναι εκτενέστατο και όχι κάτι που απλά το κοτσάραμε το τελευταίο δευτερόλεπτο (εσάς κοιτάω Mass Effect 3 και Saints Row). Μπορείς να δημιουργήσεις τον δικό σου χαρακτήρα, να ξεκλειδώσεις καινούργια “λούκ” και skills, να δημιουργήσεις δικιά σου συμμορία (της οποίας τα στατιστικά μπορείς να παρακολουθείς), με το δικό της σήμα , να αρχίσεις πόλεμο με αντίπαλες συμμορίες (ανάσα) και τέλος όταν βγεί το GTA 5 μπορείς να είσαγεις τη συμμορία αυτή στο παιχνίδι! Α! και για να μην το ξεχάσω κατάφεραν μέχρι και να εφαρμόσουν το bullet time στο multiplayer! ( όταν ενεργοποιείται επηρεάζονται μόνο αυτός που την χρησιμοποιεί και αυτοί που βρίσκονται στο οπτικό του πεδίο). Προσθέστε σε όλα αυτά τις 12+ ώρες που διαρκεί η βασική ιστορία και κάποια εξτρά modes στο single player (Arcade mode , στο οποίο κυνηγάς high score, Τime attack και Level Grinds ) και καταλήγεις στο συμπέρασμα πως το παιχνίδι αξίζει κάθε ένα από τα ευρώ του.

Άρα λοιπών 10 /10 , κορυφαίο παιχνίδι, άπιαστο, αγοράστε το όλοι σωστά;....... Όχι. Το Max Payne 3 έχει 2 βασικά ελαττώματα  και κάτι που εμένα προσωπικά με ενόχλησε. Αρχίζοντας με την ενόχληση:  άλλαξαν τον βασικό πυρήνα του gameplay. Εκεί που τα πρώτα 2 παιχνίδια της σειράς έμπαινες σε ένα δωμάτιο, ενεργοποιούσες το bullet time και τους έκανες όλους σουρωτήρι, τώρα το μετέτρεψαν σε cover based , κάτι που από μόνο του δεν είναι κακό αλλά δεν μου έδινε την ίδια αίσθηση του “γαμιά” όπως τα άλλα 2. Κάτι το οποίο ενισχύεται από την δυσκολία του Max. Το παιχνίδι είναι ΔΥΣΚΟΛΟ. Ετοιμαστείτε να πεθάνετε ξανά... και ξανά και ξανά... και ξανά. Γενικά η πιο συχνή εικόνα που θα βλέπετε είναι ο Max νεκρός. Και εδώ φτάνουμε στο πρώτο βασικό ελάττωμα: Checkpoints! Κατανοώ το παιχνίδι να είναι δύσκολο, για την ακρίβεια το επιδοκιμάζω , ΑΛΛΑ δώσε μου διάολε το δικαίωμα να σώσω την πρόοδο μου ή βάλε τα checkpoints σε πιο κοντινά σημεία! Αναγκάστηκα να παίξω κάποια επίπεδα τόσες φορές , από την αρχή μέχρι το τέλος, ξανά και ξανά και ξανά , που έφτασα στο σημείο να το παρατήσω για ένα διάστημα επειδή με είχε εξοργίσει! Το δεύτερο ελάττωμα είναι ο βασικός πυρήνας του παιχνιδιού : είναι ένα cover based third person shooter. Κάτι που σημαίνει ότι καθ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού κάνεις ακριβώς το ίδιο πράγμα, πολεμάς ακριβώς τους ίδιους εχθρούς, με τα ίδια όπλα κάτι που προς το τέλος του παιχνιδιού (όπου η δυσκολία είναι πραγματικά μεγάλη) καταντά κάπως … βαρετό.

Παρόλα τα ελαττώματα του ομολογώ πως το παιχνίδι το ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω. Θα ήταν εντελώς άδικο να του δώσω κάτι λιγότερο από 8 /10 (δηλαδή εξαιρετικό) και να προτείνω σε όλους εσάς να το αγοράσετε (ιδιαίτερα με την τιμή του τώρα είναι ευκαιρέια)

Αν κάποιος από εσάς ενδιαφέρεται να μάθει τα επόμενα review μου , ποια θα είναι πότε θα βγούν ή απλά να επικοινωνήσετε με εμένα μπορείτε να με ακολουθήσετε στο twitter ως Maniac_OM, (και ναι σε λίγο έρχεται και η σελίδα στο facebook)