Εισαγωγή:
Πριν από λίγο καιρό τέλειωσα το Remember Me με λίγο ανάμεικτα συναισθήματα. Σίγουρα πολύ καλό στόρυ, ωραίος χαρακτήρας με απολαυστικές μάχες κλασσικές του action fighting. Από την άλλη μεριά ο σχεδιασμός του παιχνιδιού είναι τέτοιος και η συμπεριφορά της κάμερας κάπως εκτός ελέγχου, που εμένα προσωπικά με κούρασε και δεν μπορούσα να παίξω συνεχόμενα όσο θα ήθελα.
Σενάριο:
Βρισκόμαστε σε μια φουτουριστική κοινωνία με φόντο μια cyberpank έκδοση του Παρισιού (Neo Paris) εν έτη 2084. Στο background υπάρχει ένας "κρυφός" πόλεμος μεταξύ της μεγαλοεταιρείας Memorize και των Errorists. Όλα ξεκινάνε με την εφεύρεση ενός εμφυτεύματος που λέγεται Sensation Engine (Sensen σε συντομία) το οποίο λειτουργεί στο ανθρώπινο μυαλό και σώμα σαν μια πλατφόρμα social media όπου κάποιος μπορεί να κάνει upload τις αναμνήσεις του και ταυτόχρονα να τις μοιραστεί με άλλα άτομα. Το κακό σε αυτήν ην υπόθεση είναι ότι η Memorize έχει πλέον απόλυτη εξουσία πάνω σε αυτό το προϊόν και κατ'επέκταση στο μεγαλύτερο μέρος του πλυθυσμού. Επίσης την ίδια στιγμή κάποια άτομα έχουν "καεί" από την εκτεταμένη χρήση του Sensen οι οποίοι έχουν εθιστεί στις αναμνήσεις, το εμφύτευμά τους έχει καταστραφεί με φυσικό επόμενο το μυαλό τους να έχει πειραχτεί και να ζουν στους υπονόμους με το παρατσούκλι Leapers -οι οποίοι κάθε άλλο παρά φιλικοί είναι.
Η πρωταγωνίστριά μας ονομάζεται Nillin. Στο παρελθόν δούλευε για την Memorize σαν κυνηγός αναμνήσεων η οποία έχει την ειδική ικανότητα όχι μόνο να συλλέγει μνήμες αλλά να τις αλλάζει σύμφωνα με την θέληση της. Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινά με την Nillin αιχμάλωτη και με την μνήμη της εντελώς διαγραμμένη. Καθώς το παιχνίδι ξεκινάει, η Nillin θα πρέπει να βρει τις χαμένες αναμνήσεις της, και να φέρει εις πέραν την μεγαλύτερη αποστολή που της έχει ποτέ ανατεθεί.
Gameplay:
Το παιχνίδι έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: εξερεύνηση, platforming και μάχη σώμα με σώμα. Δεν υπάρχει κάτι καινούριο όσον αφορά γενικότερα το gameplay. Το παιχνίδι αυτό έχει να "πουλήσει" ως κάτι καινούριο τον μηχανισμό του memory remix μια λειτουργία που ο παίχτης θα καλεστεί να χειριστεί αρκετές φορές, όπου για προχωρήσει θα πρέπει να αλλάξει τις αναμνήσεις κάποιου ατόμου όπως ακριβώς θα έκανε μοντάζ ένας σκηνοθέτης. Όσον αφορά τη μάχη η Nillin έχει προσβαση σε διάφορα combos μέσω του combo lab κι επίσης υπάρχει η δυνατότητα ο παίκτης να δημιουργήσει την δική του αλληλουχία κινήσεων κι επιθέσεων. Υπάρχουν τρία βασικά είδη κινήσεων (heal, power και chain) και ένα γκρουπ ειδικών κινήσεων που μαθαίνονται σταδιακά. Οι ειδικές κινήσεις έχουν φοβερά εφέ και μπορώ να πω ότι εκτός από χρησικές είναι και άκρως εντυπωσιακές. Μια μικρή παρατήρηση που έχω είναι ότι οι μάχες σώμα με σώμα διαρκούν πολύ και μερικές φορές γινόταν βαρετό όλο αυτό το μπουλούκι εχθρών να γεμίζουν την οθόνη και η μάχη να έχει την αίσθηση ότι δε θα τελειώσει ποτέ.
Χειρισμός:
Όσον αφορά τον χειρισμό του παιχνιδιού σαν κλασικό action fighting αισθάνθηκα ότι παίζω δύο παιχνίδια επομένω θα τν διαχωρίσω σε δύο μέρη: την μάχη και την εξερεύνηση. Ίσως κάποιοι θεωρήσουν ότι η μάχη με controller είναι πιο εύκολη απ'ότι με πληκτρολόγιο και ποντίκι. Στην εξερεύνηση τα πράγματα ήταν αρκετά πιο εύκολα, ο χειρισμός είναι ακριβής με αποτέλεσμα οι περιβαλοντολογικοί κίνδυνοι να είναι σχετικά εύκολα διαχειρίσιμοι. Και πιστέψτε με ο χαρακτήρας θα κάνει τα πάντα: θα πηδήξει, θα τρέξει, θα σκαρφαλώσει, θα κρυφτεί κλπ.
Γραφικά:
Τα παιχνίδια αυτού του είδους μας έχουν συνηθίσει σε βαρετά γραφικά και απρόσωπες γωνίες λήψεις. Το Remember Me όμως κάνει τη διαφορά. Φανταστική σκηνοθεσία, καταλαβαίνει κανείς ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στην προσπάθεια των developers να μεταφέρουν όλα τα συναισθήματα που ήθελαν οι σεναριογράφοι. Ανάλογα με την σκηνή η κάμερα αλλάζει στο σημείο δράσης ή στο πρόσωπο του ατόμου που μιλάει. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι ότι κάθε φορά που μπαίνεις σε καινούρια περιοχή έχεις να απολαύσεις ήρεμα πλάνα ώστε να έχεις μια ιδέα για το τι σε περιμένει και φυσικά να θαυμάσεις τρισδιάστατα γραφικά. Τα γραφικά γενικότερα είναι διακοσμητικά παρά χρηστικά και αυτό ίσως να μην αρέσει σε κάποιους.
Επίλογος:
Το Remember Me είναι πρωτίστως ένα σεναριακό παιχνίδι. Αν δεν ήταν παιχνίδι θα ήταν ταινία. Αυτοί που αγαπούν το καλό σενάριο σε οποιαδήποτε μορφή θα το απολαύσουν. Η μόνη πικρή ανάμνηση που έχω είναι η κάμερα που έκανε ότι να'ναι και πολλές φορές έπρεπε να σταματήσω γιατί ζαλιζόμουν.
Πριν από λίγο καιρό τέλειωσα το Remember Me με λίγο ανάμεικτα συναισθήματα. Σίγουρα πολύ καλό στόρυ, ωραίος χαρακτήρας με απολαυστικές μάχες κλασσικές του action fighting. Από την άλλη μεριά ο σχεδιασμός του παιχνιδιού είναι τέτοιος και η συμπεριφορά της κάμερας κάπως εκτός ελέγχου, που εμένα προσωπικά με κούρασε και δεν μπορούσα να παίξω συνεχόμενα όσο θα ήθελα.
Σενάριο:
Βρισκόμαστε σε μια φουτουριστική κοινωνία με φόντο μια cyberpank έκδοση του Παρισιού (Neo Paris) εν έτη 2084. Στο background υπάρχει ένας "κρυφός" πόλεμος μεταξύ της μεγαλοεταιρείας Memorize και των Errorists. Όλα ξεκινάνε με την εφεύρεση ενός εμφυτεύματος που λέγεται Sensation Engine (Sensen σε συντομία) το οποίο λειτουργεί στο ανθρώπινο μυαλό και σώμα σαν μια πλατφόρμα social media όπου κάποιος μπορεί να κάνει upload τις αναμνήσεις του και ταυτόχρονα να τις μοιραστεί με άλλα άτομα. Το κακό σε αυτήν ην υπόθεση είναι ότι η Memorize έχει πλέον απόλυτη εξουσία πάνω σε αυτό το προϊόν και κατ'επέκταση στο μεγαλύτερο μέρος του πλυθυσμού. Επίσης την ίδια στιγμή κάποια άτομα έχουν "καεί" από την εκτεταμένη χρήση του Sensen οι οποίοι έχουν εθιστεί στις αναμνήσεις, το εμφύτευμά τους έχει καταστραφεί με φυσικό επόμενο το μυαλό τους να έχει πειραχτεί και να ζουν στους υπονόμους με το παρατσούκλι Leapers -οι οποίοι κάθε άλλο παρά φιλικοί είναι.
Η πρωταγωνίστριά μας ονομάζεται Nillin. Στο παρελθόν δούλευε για την Memorize σαν κυνηγός αναμνήσεων η οποία έχει την ειδική ικανότητα όχι μόνο να συλλέγει μνήμες αλλά να τις αλλάζει σύμφωνα με την θέληση της. Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινά με την Nillin αιχμάλωτη και με την μνήμη της εντελώς διαγραμμένη. Καθώς το παιχνίδι ξεκινάει, η Nillin θα πρέπει να βρει τις χαμένες αναμνήσεις της, και να φέρει εις πέραν την μεγαλύτερη αποστολή που της έχει ποτέ ανατεθεί.
Gameplay:
Το παιχνίδι έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: εξερεύνηση, platforming και μάχη σώμα με σώμα. Δεν υπάρχει κάτι καινούριο όσον αφορά γενικότερα το gameplay. Το παιχνίδι αυτό έχει να "πουλήσει" ως κάτι καινούριο τον μηχανισμό του memory remix μια λειτουργία που ο παίχτης θα καλεστεί να χειριστεί αρκετές φορές, όπου για προχωρήσει θα πρέπει να αλλάξει τις αναμνήσεις κάποιου ατόμου όπως ακριβώς θα έκανε μοντάζ ένας σκηνοθέτης. Όσον αφορά τη μάχη η Nillin έχει προσβαση σε διάφορα combos μέσω του combo lab κι επίσης υπάρχει η δυνατότητα ο παίκτης να δημιουργήσει την δική του αλληλουχία κινήσεων κι επιθέσεων. Υπάρχουν τρία βασικά είδη κινήσεων (heal, power και chain) και ένα γκρουπ ειδικών κινήσεων που μαθαίνονται σταδιακά. Οι ειδικές κινήσεις έχουν φοβερά εφέ και μπορώ να πω ότι εκτός από χρησικές είναι και άκρως εντυπωσιακές. Μια μικρή παρατήρηση που έχω είναι ότι οι μάχες σώμα με σώμα διαρκούν πολύ και μερικές φορές γινόταν βαρετό όλο αυτό το μπουλούκι εχθρών να γεμίζουν την οθόνη και η μάχη να έχει την αίσθηση ότι δε θα τελειώσει ποτέ.
Χειρισμός:
Όσον αφορά τον χειρισμό του παιχνιδιού σαν κλασικό action fighting αισθάνθηκα ότι παίζω δύο παιχνίδια επομένω θα τν διαχωρίσω σε δύο μέρη: την μάχη και την εξερεύνηση. Ίσως κάποιοι θεωρήσουν ότι η μάχη με controller είναι πιο εύκολη απ'ότι με πληκτρολόγιο και ποντίκι. Στην εξερεύνηση τα πράγματα ήταν αρκετά πιο εύκολα, ο χειρισμός είναι ακριβής με αποτέλεσμα οι περιβαλοντολογικοί κίνδυνοι να είναι σχετικά εύκολα διαχειρίσιμοι. Και πιστέψτε με ο χαρακτήρας θα κάνει τα πάντα: θα πηδήξει, θα τρέξει, θα σκαρφαλώσει, θα κρυφτεί κλπ.
Γραφικά:
Τα παιχνίδια αυτού του είδους μας έχουν συνηθίσει σε βαρετά γραφικά και απρόσωπες γωνίες λήψεις. Το Remember Me όμως κάνει τη διαφορά. Φανταστική σκηνοθεσία, καταλαβαίνει κανείς ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στην προσπάθεια των developers να μεταφέρουν όλα τα συναισθήματα που ήθελαν οι σεναριογράφοι. Ανάλογα με την σκηνή η κάμερα αλλάζει στο σημείο δράσης ή στο πρόσωπο του ατόμου που μιλάει. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι ότι κάθε φορά που μπαίνεις σε καινούρια περιοχή έχεις να απολαύσεις ήρεμα πλάνα ώστε να έχεις μια ιδέα για το τι σε περιμένει και φυσικά να θαυμάσεις τρισδιάστατα γραφικά. Τα γραφικά γενικότερα είναι διακοσμητικά παρά χρηστικά και αυτό ίσως να μην αρέσει σε κάποιους.
Επίλογος:
Το Remember Me είναι πρωτίστως ένα σεναριακό παιχνίδι. Αν δεν ήταν παιχνίδι θα ήταν ταινία. Αυτοί που αγαπούν το καλό σενάριο σε οποιαδήποτε μορφή θα το απολαύσουν. Η μόνη πικρή ανάμνηση που έχω είναι η κάμερα που έκανε ότι να'ναι και πολλές φορές έπρεπε να σταματήσω γιατί ζαλιζόμουν.
No comments:
Post a Comment